خشونت خانگی بر کودکان می‌تواند اثرات فاجعه بار و طولانی مدت بر آنها داشته باشد. کودکانی که در خانواده‌هایی با خشونت خانگی بزرگ می‌شوند، بیشتر در معرض انواع مشکلات عاطفی، رفتاری و سلامت روان هستند. افسردگی، اضطراب، عزت نفس ضعیف، خشم و مشکل در ایجاد روابط سالم از جمله این موارد هستند.
خشونت خانگی بر کودکان در شکل‌های مختلف
خشونت خانگی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله:
- – آزار جسمی: این استفاده عمدی از خشونت مانند مشت زدن، سیلی زدن، کشیدن، خفگی و استفاده از سلاح است.
- – سوء استفاده عاطفی: این شامل آزار کلامی مانند انتقادهای بی‌وقفه، توهین و زورگویی و همچنین انزوای اجتماعی از طریق محدود کردن تماس کودک با دیگران است.
- – سوء استفاده جنسی: این شامل تجاوز جنسی، تجاوز جنسی و آزار جنسی است.
- – سوء استفاده مالی: این زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی دسترسی به پول یا منابع را کنترل می‌کند.
- – کنترل اجباری: نوعی سوء استفاده عاطفی است که می‌تواند اثرات طولانی مدت و مضری بر رشد، سلامت روانی و عاطفی کودک داشته باشد.
مثال زیر نشان می‌دهد که چگونه پدری از کنترل اجباری برای اعمال قدرت و کنترل بر کودک خود استفاده می‌کند، مانند:
– منزوی کردن او از دوستان و خانواده
– نظارت بر ایمیل‌ها، پیام‌های متنی و فعالیت‌های رسانه‌های اجتماعی او.
– کنترل دسترسی او به پول
– ممکن است او را مورد آزار جسمی یا جنسی قرار دهد و ممکن است تهدید کند که اگر به کسی بگوید به او یا سایر اعضای خانواده صدمه خواهد زد.
– ممکن است او را تهدید کند که به او صدمه می‌زند یا حتی اگر به خواسته‌هایش عمل نکند، او را خواهد کشت.
این مثال‌ها جامع نیستند و سوء استفاده‌کنندگان مختلف ممکن است از تاکتیک‌های متفاوتی استفاده کنند. همچنین لازم به ذکر است که کنترل اجباری می‌تواند در هر جنسیت و هر رابطه‌ای اتفاق بیفتد، نه فقط پدر و دختر.
آیا کودکان از آزار خانگی بهبود می‌یابند؟
بله، کودکان می‌توانند بهبود یابند، اما روند بهبودی می‌تواند زمان‌بر باشد و بهتر است توسط یک متخصص در این زمینه انجام شود. بهبودی یک فرآیند منحصر به فرد برای هر کودک است و ممکن است به عوامل مختلفی مانند شدت آزار، سن کودک و شبکه حمایتی که در اختیار دارد بستگی داشته باشد.
خشونت خانگی – نکاتی برای بهبودی
با کمک و حمایت مناسب، کودکان می‌توانند یاد بگیرند که تجربیات خود را پردازش کنند، انعطاف‌پذیری ایجاد کنند و مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم را توسعه دهند.
سه زمینه مهم رشد وجود دارد که کودکان باید در بهبودی خود به آنها توجه کنند: پویایی روابط سالم، مرزها و تاب‌آوری.
-
پویایی روابط سالم
آموزش پویایی روابط سالم به کودکانی که در معرض خشونت خانگی قرار گرفته‌اند می‌تواند گام مهمی در کمک به بهبودی و پیشرفت آنها باشد. در اینجا چند قدم وجود دارد که می‌توانید برای کمک به فرزندتان در مورد روابط سالم بیاموزید:
– صریح و صادقانه صحبت کنید. با فرزندتان در مورد آنچه دیده است صحبت کنید و توضیح دهید که خشونت خوب یا قابل قبول نیست.
ارتباط سالم را تشویق کنید. به کودک خود بیاموزید که بیان احساسات، نیازها و مرزهای خود اشکالی ندارد و همچنین مهم است که به احساسات و مرزهای دیگران گوش دهید و به آنها احترام بگذارید.
به آنها کمک کنید تا پویایی‌های روابط سالم و ناسالم را درک کنند. این شامل آموزش در مورد احترام متقابل، اعتماد، ارتباطات باز، و برابری در مقابل کنترل، دستکاری و سوء استفاده است.
آنها را از حمایت خود آگاه کنید. به آنها اطمینان دهید که اگر در یک رابطه احساس ناامنی یا ناراحتی کردند، می‌توانند به سراغ شما یا دیگر بزرگسالان مورد اعتماد بیایند.
-
تعیین مرزها
مرزهای سالم را مدل کنید. با تعیین مرزهای واضح در روابط و تعاملات خود با دیگران، به فرزندتان نشان دهید که مرزهای سالم چگونه به نظر می‌رسند.
آنها را به قاطعیت تشویق کنید. به کودک خود بیاموزید که “نه” گفتن و صحبت کردن در زمانی که احساس ناراحتی یا ناامنی می‌کند، اشکالی ندارد.
به آنها کمک کنید مفهوم “فضای شخصی” را درک کنند. هر کس حق دارد فضای شخصی خود را داشته باشد.
در مورد انواع مختلف مرزها، مانند مرزهای فیزیکی، احساسی و دیجیتالی و اینکه چگونه می‌توان آنها را تعیین کرد و به آنها احترام گذاشت، بحث کنید.
از نقش آفرینی استفاده کنید. از ایفای نقش و سایر فعالیت‌های تعاملی برای کمک به کودک خود برای تمرین تنظیم و اعمال مرزهای خود در موقعیت‌های مختلف استفاده کنید.
-
آموزش تاب‌آوری
تاب‌آوری در کودکان مهم است زیرا به آنها اجازه می‌دهد تجارب دشواری مانند سوء استفاده، غفلت، فقر یا تروما را تطبیق دهند و از آن پس بگیرند. این به کودکان کمک می‌کند تا قدرت عاطفی و روانی لازم برای غلبه بر چالش ها و دستیابی به پتانسیل کامل خود را توسعه دهند. علاوه بر این، کودکان تاب‌آور به احتمال زیاد روابط مثبتی دارند، در مدرسه و کار موفق هستند و در بزرگسالی زندگی رضایت بخشی دارند.
راه‌های کمک به کودکان مورد خشونت در ایجاد انعطاف‌پذیری
- حمایت عاطفی ارائه دهید. اجازه دهید فرزندتان بداند که او در این آزار مقصر نیست و اکنون در امنیت است. به احساسات آنها گوش دهید و تجربیات آنها را تأیید کنید.
- هوش هیجانی. کودکان ممکن است زبان یا درک لازم برای بیان احساسات خود را نداشته باشند، بنابراین مهم است که به آنها کمک کنید تا بفهمند چه احساسی دارند و چرا.
- مکانیزم های مقابله ای سالم را تشویق کنید. به کودک خود کمک کنید تا راه‌های سالمی برای کنار آمدن با احساسات خود مانند هنر، موسیقی یا ورزش ایجاد کند.
- ایجاد حس امنیت و ثبات. یک محیط سازگار و قابل پیش‌بینی برای کودک خود ایجاد کنید.
- روابط مثبت را تشویق کنید. فرزندتان را با الگوهای مثبت و اعضای خانواده یا دوستان حمایتگر خود محاصره کنید.
- به آنها کمک کنید معنا و هدف را بیابند. به فرزندتان کمک کنید فعالیت‌ها و علایقی را پیدا کند که به او احساس هدف و موفقیت می‌دهد.
- خودمراقبتی را تشویق کنید. تکنیک‌های خودمراقبتی مانند ذهن آگاهی، تنفس عمیق و یادداشت روزانه را به کودک خود آموزش دهید.
- صبور باش. ایجاد تاب‌آوری در کودک پس از تجربه آزار خانگی یک فرآیند است و زمان می‌برد.
درحالیکه اثرات خشونت خانگی بر کودکان می‌تواند شدید و طولانی مدت باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که بهبودی امکان‌پذیر است. با کمک مناسب و یک سیستم حمایتی قوی، کودکان می‌توانند یاد بگیرند که بهبود یابند، رشد کنند، و مهارت‌های مورد نیاز برای داشتن زندگی موفق را توسعه دهند.
نیلوفر علی بیگی
منابع:
Crimmins, J. (March 14, 2023). What is the Impact of Domestic Violence on Children?. Taken from the link: https://healthnews.com/family-health/family-relations/what-is-the-impact-of-domestic-violence-on-children/
