ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که مدام در تلاش هستند که به ما بگویند چه کنیم، چه بگوییم، کجا برویم، چه چیزی را دوست داشته باشیم، از چه متنفر باشیم، چه چیزی را باور نکنیم، چه کسی را تماشا کنیم، چه کسی و چه چیزی را دنبال کنیم، با چه کسی معاشرت کنیم، چه باشیم… ما به طور فزاینده‌ای در حال افزایش احساس اهمیت کاذب برای جهان و اطرافیان هستیم.
بزرگ‌ترین اشتباه بسیاری از ما این است که سعی می‌کنیم برای همة آدم‌ها مهم باشیم، و نه برای افراد معدودی که واقعاً بیشترین اهمیت را در زندگی‌مان دارند. اگر به همان اندازه که برای راضی نگه داشتن دیگران و محبوبیت مقابل آنها صرف کردیم، برای خودمان و کسانی که بیشترین اهمیت را دارند وقت و انرژی بگذاریم، نه تنها افراد بهتری خواهیم بود، بلکه بسیار شادتر نیز خواهیم شد!
وقت آن است که یک لیست تهیه کنید و شمارة اول آن را خودتان بگذارید:
شماره 1 من هستم
من باید برای خودم مهمترین باشم.
اینجا ما در مورد خودخواه بودن، خودشیفتگی و نمایش یک نفره صحبت نمی‌کنیم بلکه درمورد عشق به خود، مراقبت از خود و خودسازی صحبت می‌کنیم.
شما باید مهمترین اولویت برای خودتان باشید. خودتان را دوست داشته باشید، و برای رشد و پیشرفت مداوم تلاش کنید.
شما باید از خود مراقبت کنید … بدن، ذهن و روح … .
زمانی که در لیست خود نفر اول نباشید، طعمه دستکاری، حواس‌پرتی، منفی نگری، اختلال در عملکرد و سردرگمی خواهید شد.
زندگی روشی بامزه برای وارد کردن و خارج کردن افراد از زندگی ما دارد.
برای مدت طولانی، ساعت‌ها و انرژی بی‌شماری را صرف دیگران کردیم. همه را در اولویت قرار دادیم، قبل از اینکه به خودمان اولویت داده باشیم، و حتی قبل از اینکه به خانواده… بچه‌ها… و همسرمان… اولویت داده باشیم، زیرا می‌دانستیم آنها مارا دوست دارند و جایی نمی‌روند.
بنابراین، آنها را وادار کردیم تا منتظر بمانند در حالی که هر چه داشتیم به دیگران دادیم.
سعی کردیم به همه کمک کنیم، همه را راضی کنیم، سعی کردیم همیشه برای همه باشیم… .
این را چندبار در جامعه می‌بینیم؟! کار را بر خانواده مقدم دانستن، اولویت قرار دادن دوستان بر خانواده، مهم قرار دادن شبکه‌های اجتماعی بر خانواده. خیلی بیشتر از چیزی که بخواهیم اعتراف کنیم اتفاق می‌افتد … .
بنا به دلایلی، ما به خود می‌گوییم اشکالی ندارد که آنها برای ما منتظر بمانند. ما می‌دانیم که آنها ما را دوست دارند، کاستی‌ها و همه مسائل مارا دوست دارند، و همیشه کنارمان هستند، بنابراین ما آنها را بدیهی می‌دانیم. ما برای “برنده شدن” جلوی دیگران اضافه‌کاری می‌کنیم، در حالی‌که کسانی که ما را بیشتر دوست دارند و در واقع سزاوار وقت و توجه ما هستند، در حاشیه نشسته‌اند.
این مشکل است…
ما همه چیز و هر فرد دیگری را در اولویت قرار می‌دهیم و خودمان و معدود عزیزانمان را بدیهی می‌دانیم.
ما بیشتر به انتشار عکس‌های مثبت زندگی‌مان در اینستاگرام اهمیت می‌دهیم تا اینکه واقعاً یک زندگی رضایت‌بخش داشته باشیم. ما بیشتر به آنچه غریبه‌ها درباره ما غیبت می‌کنند اهمیت می‌دهیم تا آنچه به خودمان می‌گوییم.
پس حدس بزنید بالاخره در زندگیتان چه اتفاقی می‌افتاد زمانی‌که بقیه دنیا را جلوی خودمان و خانواده قرار می‌دهیم؟!
در نهایت، اگر از آنها مراقبت نکنید، همه چیز خراب می‌شود.
وقتی شروع کنیم به اولویت دادن به خودمان و بعد خانواده، این قطعات دوباره کنار هم قرار می‌گیرند.
بنابراین، پس از آن همه نادیده گرفته شدن توسط آدم‌ها، چیزی که سعی می‌کنیم به آن برسیم این است:
فقط خودتان را بین افرادی تقسیم کنید که برایشان مهمتر هستید و برایتان مهمتر هستند.
هنوز در تصمیم‌گیری برای قرار دادن چه کسی در لیست خود مشکل دارید؟!
این سوالات را از خود بپرسید:
– در مواقع اضطراری، در یک لحظه در ساعت 2:00 صبح با چه کسی تماس می‌گیرید و می‌دانید که آنها پاسخ خواهند داد؟ و به نوبه خود برای چه کسی تلفن را پاسخ می‌دهید؟!
– چه کسی زمانی‌که مشکلی دارید و جایی نیاز به کمک داشتید همیشه همراه است؟!
بیشتر مردم ممکن است ما را مهم بدانند زیرا نیازهای خودشان را برآورده می‌کنند. و ما خودمان حتی گاهی اوقات می‌توانیم دیگران را مهم بدانیم درحالیکه واقعاً مهم نیستند.
به همین دلیل است که می‌گوییم افرادی را انتخاب کنید که شما را مهم می‌دانند و شما هم مهم می‌دانید … این باید متقابل باشد … .
وقتی بهترین‌های خود را به افراد مناسب می‌دهید، ده برابر به شما برمی‌گردد.
بعد از اینکه مفهوم اولویت را در زندگیتان کشف کردید دیگر آن نیاز به تایید دیگران ندارید. نیازی به اینستاگرام یا هر فضای مجازی ندارید تا شما را تأیید کند. شما برای جلب توجه و تایید نیازی به خم شدن جلوی دیگران ندارید. چون هر آنچه را که نیاز دارید از لیستی که در آن افراد مهمی هستند که نشان می‌دهند که مهم هستید، دریافت می‌کنید.
وقتی برای خودتان از همه مهمتر هستید، بقیه زندگیتان آسان می‌شود.
بعد از آن، تصمیم‌گیری‌های شما آسان می‌شود زیرا می‌دانید چه کسی هستید و چه چیزی و برای چه کسی بیشتر ارزش قائل هستید. می‌توانید با سهولت، اطمینان و وضوح به جلو بروید و ببینید و لذت ببرید از اینکه شما برای خودتان و آدمایی که کنارتان هستند مهم و در الویت هستید.
نیلوفر علی‌بیگی
منابع:
Purves, K. (Dec 30, 2018). You’re Not Important. Taken from the link: https://medium.com/@karapurves/youre-not-important-6bd4d48d034d.
