ما نمیتوانیم اینگونه ادامه دهیم که انگ اعتیاد ،خانوادهها را از درمان باز دارد.
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، به طور متوسط روزانه 100 نفر در ایالات متحده آمریکا بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر (هر گونه از موارد اعتیاد آور) جان خود را از دست میدهند.که بیشتر شامل داروهای تجویزی است. تعداد زیادی از مرگها قابل پیشگیری است که متاسفانه دوستان نزدیک و اعضای خانواده از جمله بسیاری از کودکان را تحت تأثیر قرار میدهد. سوء مصرف داروهای تجویزی یک نگرانی عمده و در حال رشد برای سلامت عمومی است.
هنگامی که یک خانواده دارای عضوی است که سوء مصرف دارد یا به داروهای تجویزی معتاد میشود، همه اعضای خانواده پیامدهای منفی اعتیاد را تجربه میکنند. داروهای مسکن تجویزی بسیار اعتیاد آور هستند، اما با این وجود بیش از حد تجویز میشوند و زمانی که افراد از مسکنهای تجویزی بیش از حد استفاده میکنند ، زمانی میرسد که معتاد دیگر نمیتواند قرصهایی که از طریق نسخه میتوان تهیه کرد را تهیه کند،و این اتفاق میتواند منجر به سوء مصرف هروئین شود. این اتفاق در خانوادههای «عادی» برای والدین خوب با فرزندان خوب در شهرها، حومهها، شهرهای کوچک و مناطق روستایی به نوعی در همهجا و برای هر فردی امکان دارد رخ بدهد با این حال، مردم همچنان از اعضای خانواده معتاد خود خجالت میکشند، حتی اگر این مشکل بر بسیاری از افراد تأثیر بگذارد.
شرم ناشی از اعتیاد به داروهای تجویزی – تازه بدون در نظر گرفتن ننگ هروئین – یک عامل اصلی در جلوگیری از تلاش های مردم برای حل این مشکل بوده است.
درمان اعتیاد باید از شخص معتاد شروع شود و همچنین باید شامل همهی اعضای خانواده شود. والدینی که داشتن اعتیاد را انکار میکنند، میتوانند استرس خود را ناخواسته به اطرافیان خود منتقل کنند و الگوی ضعیفی باشند.همچنین والدین معتاد ، هم با مصرف کردن و هم با مصرف نکردن باعث آسیب زدن به فرزند خود میشوند ، و بیتوجی به فرزند و همچنین رفتار خشونتآمیزی که از مصرف مواد نشأت میگیرد باعث ایجاد صدمههای جدی به فرزند میشوند از طرفی معتادان به شدت کمتری مسئولیت پذیر میشوند و میتوانند غیرمنطقی یا عصبانی شوند و همه اعضای خانواده را در معرض خطر قرار دهند.
والدین باید از تلاش برای محافظت از آبروی خود دست بردارند و سنت شکنی کندد. آنها باید تلاش کنند تا خانواده دیگری را از ویرانی که بسیاری از آنها تجربه می کنند نجات دهند.
کودکان و نوجوانانی که در معرض محیطی با سوءمصرف مواد قرار میگیرند، معمولاً مشکلات عاطفی، رفتاری و اجتماعی بیشتری دارند همچنین خطر بیشتری برای ابتلا به اعتیاد دارند. نوجوانان داروهای والدین خود را مخفیانه مصرف میکنند که پیامدهای غم انگیزی از جمله مصرف بیش از حد و اعتیاد به آن و یا حوادث ناگوار دیگری دارد که بسیاری از آنها منجر به مرگ میشوند. مداخله برای کمک به خانوادهها ، میتواند به پیشگیری یا کاهش تعداد کمک کند.
کشورها باید اطمینان حاصل کنند که ارائه دهندگان از دستورالعملهای مبتنی بر مدارک برای استفاده ایمن و موثر از مسکنهای تجویزی پیروی میکنند. اقدام نظارتی سریع علیه ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی که خارج از محدودیتهای اقدامات پزشکی پذیرفته شده ، عمل میکنند، میتواند رفتارهای ارائهدهنده را کاهش دهد که به سوء مصرف، انحراف و مصرف بیش از حد داروهای مسکن کمک میکند.
اعتیاد یک اختلال خانوادگی است. انگ اعتیاد و ترس از کمک خواستن باید برطرف شود. من هر روز با خانوادههایی سر و کار دارم که به کمک نیاز دارند، اما به دلیل شرم و انگی که معتقدند به آنها وابسته خواهد شد، میترسند از دیگران کمک بگیرند. این انگ زدن به اعتیاد باید به پایان برسد. اگر اینطور نباشد، ما به نابودی غیر ضروری بسیاری از کسانی که دوستشان داریم ادامه خواهیم داد.
محمد مهدی پورقربانی