سندرم آنتون یک اختلال عصبی نادر است که درک ما از مغز انسان را به چالش می‌کشد. درک بهتر این وضعیت می‌تواند به روشن کردن تعامل پیچیده بین بینایی، شناخت و مغز کمک کند. در ادامه بخوانید تا بدانید سندرم آنتون چیست، علائم آن و نحوه درمان آن چیست.
درک سندرم آنتون
سندرم آنتون که به عنوان سندرم آنتون بابینسکی نیز شناخته می‌شود، یک اختلال عصبی نادر است که با ترکیبی به ظاهر متناقض از اختلال بینایی و انکار از دست دادن بینایی مشخص می‌شود. با وجود نابینایی یا تجربه اختلالات شدید بینایی، افراد مبتلا به سندرم آنتون به شدت اصرار دارند که می‌توانند به طور طبیعی ببینند.
این وضعیت در درجه اول از آسیب به مناطق خاصی از مغز که مسئول بینایی و عملکردهای شناختی درجه بالاتر هستند، ناشی می‌شود. شایع ترین نواحی آسیب دیده شامل لوب پس سری، جایی که پردازش بصری انجام می‌شود، و لوب جداری که نقش مهمی در آگاهی فضایی و ادغام اطلاعات حسی ایفا می‌کند. ضایعات یا آسیب‌های وارده به این نواحی مغز، انتقال اطلاعات بینایی را مختل می‌کند و منجر به اختلالات بینایی می‌شود.
علائم سندرم آنتون
سندرم آنتون با اختلالات بینایی عمیق، از نابینایی جزئی تا کامل، که اغلب با توهمات بینایی واضح همراه است، مشخص می‌شود. چیزی که این شرایط را متمایز می‌کند این است که افراد مبتلا به سندرم آنتون علیرغم شواهد واضح، از دست دادن بینایی خود را انکار می‌کنند، که آنها را به ایجاد توضیحاتی برای اختلال خود سوق می‌دهد.
این قطع ارتباط بین پردازش بصری و خودآگاهی بر ادراک بیماران از واقعیت و شناخت تأثیر می‌گذارد. آنها ممکن است با محیط خود طوری تعامل داشته باشند که گویی می‌توانند به طور عادی ببینند درحالیکه دارای اختلال بینایی هستند. وجود توهمات تصویر بالینی را پیچیده تر می‌کند.
علت سندرم آنتون
سندرم آنتون اغلب با آسیب به نواحی خاص مغز همراه است که معمولاً ناشی از شرایط مختلف عصبی است.
-
سکته مغزی و ضایعات مغزی
یکی از دلایل اصلی سندرم آنتون، انفارکتوس مغزی است که معمولاً به عنوان سکته مغزی شناخته می‌شود. هنگامی که یک لخته خون یا ترکیدگی رگ خونی خون رسانی به بخش‌هایی از مغز را قطع می‌کند، می‌تواند منجر به آسیب بافت مغز شود. اگر لوب اکسیپیتال یا جداری تحت تأثیر قرار گیرد، پردازش بینایی می تواند مختل شود و منجر به نقص بینایی مشخصه سندرم آنتون شود.
-
بیماری‌های عصبی
برخی بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، مانند بیماری آلزایمر، نیز می‌توانند با ایجاد سندرم آنتون مرتبط باشند. از آنجایی که این شرایط به تدریج به ساختارهای مغزی مسئول بینایی و شناخت آسیب می‌رساند، بیماران ممکن است شروع به نشان دادن اختلالات بینایی همراه با انکار این بیماری کنند.
-
آسیب‌های تروماتیک مغزی
صدمات شدید سر، مانند آسیب‌های ناشی از تصادف یا سقوط، می‌تواند باعث آسیب مستقیم به مغز شود و به طور بالقوه منجر به سندرم آنتون شود. ضربه ناگهانی و متعاقب آن ضربه مغزی می‌تواند مسیرهای بینایی و شبکه‌های شناختی را مختل کند و در نتیجه ترکیب عجیبی از علائم سندرم ایجاد شود.
سندرم آنتون همچنین می‌تواند تظاهر ناهنجاری‌های مختلف مغزی از جمله تومورهای مغزی، عفونت‌ها و ناهنجاری‌های عروقی باشد. شناسایی علت دقیق سندرم آنتون در هر مورد فردی برای تعیین درمان مناسب و مدیریت علائم بسیار مهم است.
درمان سندرم آنتون
درمان سندرم آنتون نیازمند یک رویکرد جامع و چند رشته‌ای برای مقابله با ماهیت پیچیده آن و تأثیر آن بر زندگی بیماران است. درحالیکه هیچ درمان خاصی برای خود سندرم وجود ندارد، چندین استراتژی می‌تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند.
-
توانبخشی بینایی
توانبخشی بینایی می‌تواند به تجهیز بیماران به وسایل کمک بصری و تکنیک‌های تطبیقی برای به حداکثر رساندن بینایی باقی مانده کمک کند. این شامل استفاده از ذره‌بین، عینک‌های تخصصی و سایر فناوری‌های کمکی است. یادگیری راهبردهای جبرانی می‌تواند به بیماران کمک کند تا به طور مؤثرتری در اطراف خود حرکت کنند و در فعالیت‌های روزانه خود کمی استقلال پیدا کنند.
-
مداخلات دارویی
ممکن است برای مدیریت توهم، اضطراب یا سایر علائم رفتاری مرتبط، داروها تجویز شود. با این حال، از آنجایی که مبتلایان به سندرم آنتون علائم خود را انکار می‌کنند و ممکن است تمایلی به مصرف دارو برای چیزی که معتقدند غیرضروری است نداشته باشند، استفاده از دارو ممکن است همیشه ایده آل نباشد.
-
حمایت روانی و عاطفی
افراد مبتلا به سندرم آنتون و مراقبان آنها می‌توانند از حمایت روانی برای مقابله با چالش های عاطفی همراه با این بیماری بهره‌مند شوند. گروه‌های مشاوره و حمایت می‌توانند کمک‌های ارزنده‌ای در سازگاری با این شرایط و مدیریت تأثیرات روانی ارائه کنند.
حمایت از یک عزیز مبتلا به سندرم آنتون
حمایت از یک عزیز مبتلا به سندرم آنتون نیازمند صبر، درک و رویکردی دلسوزانه است. در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما در ارائه بهترین پشتیبانی ممکن کمک می کند:
خودت را آموزش بده برای آشنایی با سندرم آنتون و ویژگی‌های منحصر به فرد آن وقت بگذارید. درک شرایط به شما کمک می‌کند تا تجربیات و چالش‌های عزیزتان را بهتر درک کنید.
صبور و همدل باشید. بدانید که انکار بخشی از سندرم است. زمانی که عزیزتان اصرار می‌کند که می‌تواند به طور عادی ببیند صبور باشید و از مشاجره یا مجبور کردن او به پذیرش نقص بینایی خود اجتناب کنید.
با دلسوزی کمک ارائه دهید. آماده ارائه کمک بدون سرکوب باشید. به استقلال آنها احترام بگذارید و در صورت نیاز به آنها کمک کنید، مانند راهنمایی آنها در محیط های ناآشنا یا خواندن با صدای بلند برای آنها.
واضح ارتباط برقرار کنید. هنگام برقراری ارتباط با فرد مورد علاقه خود از زبانی واضح و توصیفی استفاده کنید. نسبت به چالش های بصری آنها حساس باشید و هنگام بحث در مورد رویدادها یا موقعیت ها زمینه را فراهم کنید.
یک محیط امن ایجاد کنید. با سازماندهی فضا و از بین بردن موانع، خطرات احتمالی را در خانه به حداقل برسانید. اصلاحات ایمنی، مانند نور مناسب و رنگ‌های متضاد نیز می‌تواند مفید باشد.
از پشتیبانی حرفه‌ای استفاده کنید. با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی متخصص در بینایی و مغز و اعصاب مشورت کنید تا مطمئن شوید که عزیزتان مراقبت‌ها و مداخلات مناسب را دریافت می‌کند.
با پرورش همدلی، صبر و آگاهی، می‌توانیم محیطی دلسوزانه‌تر و فراگیرتر برای مبتلایان به سندرم آنتون ایجاد کنیم و راه را برای بهبود کیفیت زندگی و آینده درخشان‌تری از تحقیقات و پیشرفت‌ها در زمینه نورولوژی هموار کنیم.
نیلوفر علی‌بیگی
منبع:
Hetherington, C. (August 21, 2023). Anton Syndrome: Causes, Symptoms, and Treatment. Taken from the link: https://healthnews.com/health-conditions/neurological-disorders/anton-syndrome-causes-symptoms-and-treatment/
