وقتی مردم می گویند رفتار یا افکار کسی غریب یا نابهنجار است، غالبا منظورشان غیرمعمول یا نادر بودن است. یعنی به گونه ای غیر از آنچه اکثر مردم رفتار می کنند یا می اندیشند. البته نامتعارف بودنِ چیزی بستگی به هنجارهای فرهنگی دارد، اما در هر فرهنگی، غیرمعمول یا نادر بودن غالبا به جای نابهنجار تعریف کردن آن مورد استفاده قرار می گیرد. (طبق این تعریف، شخصی که بی نهایت باهوش یا بسار خوشحال است نابهنجار شمرده خواهد شد). لذا در این تعریف نابهنجاری، ما باید چیزی فراتر از معمول را در نظر بگیریم.
منبع: روان شناسی عمومی اتکینسون و هیلگارد، ویراست شانزدهم، ترجمه دکتر نصرت الله پورافکاری
