در صورتی که استعدادی شکوفا نشود، همگی ما چیزی را از دست داده ایم
نویسنده: دکتر جودی ویلز
آموزش رادیکال
تخمین زمان مطالعه: 6 دقیقه
در صورتی که استعدادها به خوبی شناخته نشوند ممکن است شکوفا نشوند. شکست در شناسایی و حمایت از استعدادهای کودکان می تواند دستیابی آنها به مقامات علمی، هنری یا دیگر موفقیت های تحصیلی را محدود کند که داشتنشان لذت زیادی را ایجاد می کند. کشف و رشد کودکان بااستعداد نه تنها برای خودشان مهم است که برای جامعه نیز حیاتی است.
متاسفانه کاهش بودجه مدارس منجر به کوتاهی های زیادی در شناخت کودکان تیزهوش و بااستعداد شده است. در صورتی که فرایندی برای شناسایی این دانش آموزان وجود داشته باشد، بسیاری از مدارس خود را به برنامه های استعدادیابی محدود کرده اند که تنها یکی از انواع نقاط قوت شناختی را ارزیابی می کند و حتی ممکن است آن را با دقت کافی انجام ندهد. برنامه های استعداد یابی و سنجش هوش به ندرت مجوز ارزیابی و پرورش استعدادها فراتر از ارزیابی واحد شناختی را دارند. حتی در صورت شناسایی نیز غالبا بودجه کافی برای تقویت فرصت ها و پاسخگویی به نیازهای کودکان با استعداد ندارند.
یادگیرندگان بی قید و شرط
هم چنین زمانی که استعدادها یا توانایی های شناختی کودکان به طور نامعمولی عمیق باشد و روش های غیرشرطی برای پردازش شناختی اطلاعات داشته باشند، شناسایی مختل می شود. زمانی که استعداد کودکانی که مشکلات یادگیری همچون نارساخوانی یا نارسایی در ریاضی، اختلالات توجه دارند و آنهایی که زبان مادری دیگری داشته اند نیز شناسایی نمی شود فقدانی که برای جامعه ایجاد می شود عمیق است. در صورتی که یک کودک به طور نامعمولی در ریاضی یا مفاهیم فضایی با استعداد است و استعداد او شناخته نمی شود، مورد تشویق واقع نمی شود و حمایت لازم برای شکوفایی را دریافت نمی کند، فقدان کشف علمی که می توانست زندگی افرادی را نجات دهد می تواند بازسازی محیط جامعه را به طور عمیقی تحت تاثیر قرار دهد.
اینکه کودکان مدرسه ای تیزهوش، شیوه ی یادگیری متفاوتی داشته باشند؛ مثلا پردازش اطلاعات با کارکردهای اجرایی که برای سن شان غیر معمول است، مسئله ی غیرمعمول و عجیبی نیست. این کارکردهای اجرایی ممکن است در توانایی تحلیل، تامل، ارتباط، مفهوم پردازی، ترکیب، قیاس و پیدا کردن راه حل هایی جدید برای مشکلات دیده شود.
مشکلات رفتاری نشان دهنده ی خستگی و با استعداد بودن
شناخت پیشرفته بعضی از کودکان با استعداد ممکن است تحت الشعاع چیزی واقع شود که در ظاهر مشکلات رفتاری است، اما در واقع پاسخ و واکنش مغز به خستگی مکرر یا مداوم است. خستگی مکرر یک عامل استرس زای مغزی است که می تواند پردازش شناختی را از قشر پیش پیشانی به سطوح پایینتر مغز واکنشی تنزل دهد. در شرایط مغز واکنشی، که در پستانداران به پاسخ جنگ، گریز و فریز شدن محدود می شود، کودکان به واکنش هایی محدود می شوند که تحت کنترل خودمختارشان نیست. آنچه در ظاهر برون ریزی، بیش فعالی، رفتار مخرب و یا تلاش کم است ممکن است نمودی از این باشد که کلاس های بدون چالش کودک بااستعداد را خسته کرده است.
شناسایی در دوران متوسطه مدرسه دشوارتر می شود
در صورتی که شناخت استعداد و مداخلات در دوران ابتدایی از دست برود، چالش شکوفا ساختن استعدادها در دوران متوسطه حتی دشوارتر می شود. در طول نوجوانی، با توجه به نوسانات شدید هورمونی و فشار همسالان، مغز آنها توانایی های تصمیم گیری منطقی را ایجاد نکرده و همچنان تصمیم گیری ها هیجانی هستند. دوران متوسطه زمانی است که انتخاب کودک برای سازگار شدن و هماهنگ شدن با همسالان به جای تلاش های فعالانه می تواند منجر به محدود شدن فرصت های آینده شود.
بعضی از کودکانی که از استعدادهایشان آگاه نیستند و یا مورد تشویق واقع نشده اند ممکن است به تدریج مهارت های سازگاری را به منظور مواجهه با نامرتبط بودن- آنچه که می توانند انجام دهند با آنچه که فکر می کنند بایستی انجام دهد- ایجاد کنند. در صورتی که حمله های هورمونی و خستگی تحصیلی منجر به شکست در شناخت و پاسخ به نیازهای منحصر به فردشان شود، ممکن است مداخلات ویژه را برای رشد استعدادهای ویژه شان دریافت نکنند. این کودکان ممکن است از دوره های چالش زایی که آنها را برای سطوح بالاتر ریاضی، علوم، مهارت های زبانی و یا افتخارات تحصیلی آماده می کند که در عین حال برای پذیرش در برنامه های تحصیلی درجه یک ضروری هستند، اجتناب کنند.
مداخلات والدین
در صورتی که کودکتان بااستعداد است و فرصتی برای شناسایی بعدی و مداخلات مدرسه ندارید، می توانید خواندنی ها و دانسته های خودتان را با او به اشتراک بگذارید. به اشتراک گذاشتن خواندنی ها در مورد چالش های زندگی واقعی که به عنوان افرادی باهوش، بااستعداد و یا غیره مواجه می شوند می تواند کودکان را در در نظر گرفتن مهارت ها و توانایی های منحصر به فردشان هدایت کند و در مورد پردازش شناختی سطح بالا، استعدادهای عمیق یا مهارتهای فراتر از معمول شان خیالشان را راحت کند.
زندگی نامه های افراد با استعدای را که به دلیل تفاوت با همسالان یا راحتی مدرسه به چالش برخورده اند را برایشان بخوانید و در موردشان بحث کنید تا راهبردها و سیستم های حمایت کننده ای را برای دستیابی به اهدافشان بدست آورند. مباحث هم چنین می تواند شامل مورد سوال قرار دادن کلیشه های سنتی و خواندن در مورد افرادی باشد که فرزندتان بتواند این افراد را به خاطر استعدادهای منحصر به فردی که علی رغم تفاوت های یادگیری و جسمی داشته اند تحسینشان کند.
مربیان
مربیان می توانند دوستان شما و یا همکارانی باشند که استعدادهای مشابهی با استعدادهای کودک شما دارد. آنها می توانند مجموعه احساساتشان در مورد محدودیت هایی که به دلیل استعداد، خلاقیت شناختی و غیره داتشه اند را به اشتراک گذارند و کودکتان را به گسترش رویاها و اهدافش تشویق کنند.
مربیان هم چنین می توانند فرصت هایی برای کودکانتان فراهم کنند تا در حوزه های فعالیت مورد علاقه شان مشارکت کنند و همبستگی واقعی میان مدرسه و حرفه هایی که انگیزه و استقامت ایجاد می کنند را تجربه کنند.
فعالیت های فوق برنامه
شرکت در فعالیتهای فوق برنامه مدرسه و کلوب های اجتماعی، تیم ها و سازمان هایی که به افزایش اعتماد بنفس کودکانتان در تعقیب اهداف بزرگتر کمک می کنند، از طریق ایجاد اعتماد بنفس در نقاط قوت و علاقه در حوزه هایی که احساس راحتی می کنند، عمل می کنند. این افزایش اعتماد به نفس بدین ترتیب کمک می کند که زمانی که کودک در فعالیت فوق برنامه موفقیتی را کسب مب کند اعتماد بنفسش در مورد چالش های تحصیلی نیز بیشتر می شود.فعالیت های فوق برنامه ممکن ایت کودک شما را با دوستانی آشنا کند که بااستعدادند و در نتیجه به عنوان منابع حمایتی و تشویق برای یکدیگر عمل کنند.
افتخار بهره مند بودن از مواهب و استعدادها
این افتخار در واقع یک چالش است. به کودکتان در شناخت و ارزش گذاری استعدادش و بدست آوردن اعتماد بنفش در تقویت و ساخت استعدادها و تعقیب اهدافش کمک کنید، حتی زمانی که اجبارهای بیرونی آنها را به سمت رها کردن این استعدادها و رویاها پیش می برند.
می توانید نقاط قوت کودکتان را فراتر از کلاس درس پیش ببرید در صورتی که خودآگاهانه می خواهند که توسط هم کلاسیهایشان «باهوش» تلقی شوند. تشویقشان کنید که افکار و پاسخ هایشان در مورد بحث های کلاسی را بنویسند که به شدت مایلند در آنها شرکت کنند. این می تواند شامل به اشتراک گذاشتن شان با شما در خانه باشد تا به تدریج اعتماد به نفس شان برای مشارکت در کلاس افزایش یابد.
وقتی فرصت های پیش روی کودک مستعدتان را برای راحتی بیشتر در دستیابی به استعدادها افزایش می دهید، به آنها کمک می کنید تا انعطاف پذیری و دانش را برای برآورده ساختن نیازهای آینده جامعه خود ایجاد کند و به رهبران فردا، سیاست گذاران و تعیین کنندگان آینده تبدیل شوند.
