انگیزه های ما از روابط عاشقانه مان چیست؟

انگیزه های ما از روابط عاشقانه مان چیست؟
دکتر پاول اشتارت
تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
لحظه ای به رابطه عاشقانه تان فکر کنید- یا رابطه ای که می خواهید در آن باشید- و دلایلی که در آن هستید. آیا انگیزه هایتان بیشتر شبیه افراد تمامیت خواه است یا کسی که خودش در درون احساس کامل بودن می کند؟
«تو منو کامل می کنی.»
انگیزه های تمامیت خواهانه در ظاهر شبیه هر آنچیزی است که ما در مورد یک داستان عاشقانه تصور می-کنیم. این جمله ی رمانتیک را بارها شنیده ایم که یک فرد ایده آل جایی در بیرون از اینجا وجود دارد که برای همیشه مرا کامل می کند و به شادی ابدی من منجر می شود. این مفهوم نیمه ی وجودی یک ایده ی شدیدا مشهور است که در ادبیات، شعر، مذهب و فلسفه زیاد به چشم می خورد.
این مفهوم غالبا به ارتباط عمیقی اشاره دارد که ما با کسی برقرار می کنیم و سریعا احساس می کنیم که او ما را به گونه ای دربر گرفته که هیچ کس دیگری در گذشته نتوانسته بود. گاهی مواقع عشق در اولین نگاه است. البته که ما ارتباطات عمیق را تجربه می کنیم و قدردان شان هستیم و ما می دانیم که ممکن است این اتفاق در اوایل یک رابطه رخ دهد.

انگیزه های ما از روابط عاشقانه مان

در عین حال می دانیم که ممکن است خطراتی در جستجوی نیمه ی وجودی که بتواند برای همیشه ما را کامل کند وجود داشته باشد. یکی از خطرات این است که باعث شود فکر کنیم که شریک ایده آلمان در جهان وجود دارد و دست سرنوشت ما را به هم می رساند. این چشم انداز هیچ عمل عامدانه ای را که ما در آن سهیم باشیم در بر نمی گیرد و فقط به انتظار ما برای نوری می انجامد که درنهایت در جایی بدرخشد.
ما می-توانیم ببینیم که این ایده ناسالم است از آنجاکه باعث می شود ما روی رشد خودمان و مهارت های بین فردی لازمی که به آمادگی ما برای روابط کمک می کند، کار نکنیم. همانگونه که خودتان می دانید شادی ابدی از آسمان برای ما نمی آید، کار و تلاش می طلبد.
روابط سالم به نوعی با استقلال مشخص می شوند. به جای آنکه ما را کامل کند، همسر ما مکمل ماست.
در این نوع رابطه، ما کنار هم می ایستیم و نسبت به دیگری باز و گشوده عمل می کنیم. ما در درون مان احساس کامل بودن می کنیم، و در عین حال قدردان نقاط قوت همسرمان هستیم و از دریافت و دادن حمایت سود می بریم. ما به عنوان یک فرد و به عنوان یک زوج رشد می کنیم.
اگر می خواستید پیش بینی کنید که کدام رابطه موفق می شود کدام را انتخاب می کردید ؟ مسلما اینکه بگوییم اولی بسیار هیجان انگیز است، اما انگیزه ی این گونه روابط خودخواهانه است. ما به طرف مقابلمان به این دلیل ارزش می دهیم که او ما را کامل می کند. در نتیجه اگر او دست از کامل کردن ما بردارد دیگر دوستش نخواهیم داشت.
اما من روی رابطه ی دوم شرط می بندم زیرا اساس آن خوب بودن است. همان طور که ارسطو ادعا کرد، این نوع دوستی ایده آل است. و این همان چیزی است که ما رابطه ی ارسطویی می نامیم. دومی خوبی های همسرش را می بیند، خوب بودن او را در روابطش با مشتریانش در کار، مراقبت عاشقانه از فرزندشان و شیوه ی رفتار او با خودش متوجه می شود و خوبی های همسرش به این می انجامد که بخواهد بهتر از این شود.
همانطور که ارسطو توضیح می دهد، زمانی که ما در کنار افرادی با شخصیت خوب زندگی می کنیم، ما مشتاق می شویم که شخصیت خودمان را نیز بهبود بخشیم. روانشناس اجتماعی جاناتان هیت به این تجارب به عنوان تجاربی اشاره می کند که در آنها دیدن اعمال متعالی یا زیبایی اخلاق به تعالی خود ما می انجامد.
تعالی، هیجان قابل ستایش دیگری است که منجر به گرمای قلب ما می شود، دل هایمان را گشوده می سازد، و تمرکز ما را از خودمان به دیگران معطوف می سازد. این چیزی است که فرد دوم تجربه می کند. خوبی همسرش روی او تاثیر می گذارد و در پایان ما تفاوت شگرفی را در این افراد می بینیم..

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

keyboard_arrow_up